کم شدن انرژی حین تمرینات
تمرین را شروع می‌کنید، احساس بسیار خوبی دارید اما چند دقیقه بعد از نفس می‌افتید که انگار هیچ انرژی ندارید. چرا؟ ادامه‌ی مطلب را بخوانید تا بدانید چرا هنگام ورزش کردن کم می آوریم و برطرف‌شان کنید.
کم‌خوابی و استرس
روزهای پُر استرس و بدخوابی‌های شبانه با هم می‌توانند انرژی‌تان را تخلیه کنند. اگر اواسط تمرین کم می‌آورید اولین کاری که باید بکنید این است که ببینید زندگی‌تان طی یکی دو هفته‌ی گذشته چگونه بوده است؛ آیا خوب خوابیده‌اید و توانسته‌اید استرس خود را کنترل کنید؟
باید یادتان باشد که ورزش و تمرین نیز به بدن شما استرس وارد میکند و استرس‌های دیگر را مضاعف میکند. بنابراین اگر شغل‌تان، کمبود خواب‌تان و روابط‌تان همگی آسیب زننده هستند، پس تمرینات ورزشی‌تان هم برای بدن‌تان بسیار سنگین تمام خواهند شد.
یادداشت کنید که حین هر تمرین چه احساسی دارید، سطح استرس‌تان چقدر است و شب قبل چند ساعت خوابیده‌اید. اگر دیدید کم خوابی، استرس زیاد و تمرینات سخت و کم آوردن شما مدام تکرار می‌شود، پس علت را پیدا کرده‌اید.
آسم و آلرژی
آسم و آلرژی (ورزشی یا غیره) می‌تواند تنفس را با مشکل روبرو کند. در نتیجه بدن شما نمی‌تواند بدون اکسیژن کافی از پس اسکات بربیاید. تمام سلول‌ها در بدن شما، ارگان‌ها و عضلات، برای ادامه‌ی حیات و عملکرد خود به هوا نیاز دارند. اگر حین ورزش یا فوراً بعد از سرد کردن بدن، دچار سرفه، خس خس سینه، تنگی نفس یا درد در قسمت سینه شدید حتماً به پزشک مراجعه کنید.
ممکن است آسم ورزشی یا انقباض برونش ناشی از ورزش داشته باشید که در آن، راههای هوایی ریه‌ها در واکنش به تمرینات سنگین، تنگ می‌شوند و اگر می‌دانید یا تردید دارید که دچار آسم یا آلرژی هستید، در مورد روش‌هایی جهت باز کردن راههای هوایی ریه هنگام ورزش با پزشک‌تان مشورت کنید.
pH بدن‌تان کم است
سعی می‌کنیم خیلی بحث علمی راه نیندازیم اما وقتی شدیدترین شرایط تمرین خود هستید، ناگهان ناتوان شدن و کم آوردن، یک پروسه‌ی بیولوژیکی کاملاً طبیعی است. عملکرد آن اینگونه است: وقتی حین تمرینات با شدت بالا بدن‌تان کربوهیدرات‌ها را به سوخت تبدیل میکند، فرآورده‌های جانبی آن، یون‌های کوچک هیدروژن هستند. هر چه طولانی‌تر و سخت‌تر تمرین کنید، یون‌های هیدروژن بیشتری در سیستم‌تان تجمع می‌کنند.
در نتیجه سطح pH بدن‌تان افت میکند و بیشتر اسیدی می‌شود. عده‌ای اسید لاکتیک را علت این حالت می‌دانند اما لاکتات در واقع تمرینات‌تان را سوخت رسانی میکند. وقتی بدن اسیدی می‌شود، خیلی چیزها افت می‌کنند: آنزیم‌هایی که برای عضلات شما انرژی تامین می‌کنند همگی کارایی خود را از دست می‌دهند. و این زمانی است که احساس می‌کنید نمی‌توانید ادامه دهید. خوشبختانه هر چه فیت‌تر شوید، بدن‌تان بهتر می‌تواند این یون‌های هیدروژن را دفع کند.
تمرین‌تان خیلی شدید و سنگین است
اگر بعد از هر تمرینی احساس می‌کنید در حال نابود شدن هستید پس دیر یا زود از پا خواهید افتاد. اگر شدت تمرین را خیلی زود بالا ببرید یا به خوتان فرصت کافی برای ریکاوری ندهید، خیلی زود احساس خواهید کرد در تمرینات خود شکست خورده‌اید. و وقتی این اتفاق می‌افتد باید سرعت خود را کم کنید. دست کم دو روز کامل در هفته به خودتان فرصت استراحت و ریکاوری بدهید و همزمان تمرینات را سبک کنید.
کم خونی
کم خونی یعنی اینکه خون‌تان، گلبول‌های حامل اکسیژن کمی دارد و بنابراین مقدار اکسیژنی که سلول‌های بدن‌تان دریافت می‌کنند محدود است. اگر سلول‌ها اکسیژن کافی نداشته باشند، عملکرد خوبی نیز نخواهند داشت.
پایین بودن سطح آهن خون که می‌تواند در زنانی که کمتر گوشت قرمز مصرف می‌کنند یا پریودهای سنگین دارند روی بدهد، اغلب موجب کم خونی یا آنمی می‌شود. سایر علائم کم خونی شامل بیخوابی، سرگیجه، گرفتگی پا، رنگ پریدگی پوست و کبودی‌های مکرر می‌شود. اگر این علائم برای‌تان آشناست هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.
بدن‌تان دهیدراته شده
کمترین میزان افت مایعات در بدن می‌تواند خون‌تان را غلیظ و آلوده کند، بنابراین قلب‌تان سخت‌تر خواهد توانست خون را پمپاژ کرده و به جایی که لازم است بفرستند. در این میان اگر عرق بریزید، آب بیشتری نیز از دست خواهید داد و ضمناً الکترولیت هم از دست می دهید.
الکترولیت ها برای توانایی ارتباط برقرار کردن سلول‌ها با همدیگر و قدرت دادن به تمرینات شما حیاتی‌اند. برای اینکه مطمئن شوید بدن‌تان به میزان کافی هیدراته است، پیش و پس از تمرین، خودتان را وزن کنید. اگر بیش از دو درصد از وزن بدن را از دست دادید، پس حتماً باید بیشتر مایعات بنوشید.
مشکل تیروئید
بله درست است که عملکرد ضعیف تیروئید در هر زمانی می‌تواند شما را با افت انرژی روبرو کند، نه فقط زمان ورزش کردن، اما اگر حین ورزش و فعالیت مکرراً خسته می‌شوید و نمی‌توانید علت دیگری برایش پیدا کنید، باید در مورد احتمال مشکلات تیروئید با پزشک‌تان صحبت کنید. اگر غده‌ی تیروئید شما نتواند به میزان کافی هورمون تیروئید تولید کند، سطح انرژی‌تان بینهایت افت کرده و ضمنا افزایش وزن، افسردگی و درد عضلانی نیز خواهید داشت.
جالب است بدانید با اینکه مشکل تیروئید بسیار شایع است و از هر هشت زن، یکی به نوعی با مشکل تیروئید دست و پنجه نرم میکند اما حدود ۶۰ درصد از این افراد اصلا خبر ندارند که علت علائمی که دارند، اختلال تیروئیدشان است.
کلام پایانی
اگر معمولاً در تمرینات خود کم می‌آورید و تحت رژیم هم هستید، سعی کنید مصرف کالری و کربوهیدرات خود را بالا ببرید. توصیه جدی می‌کنیم که از هر گونه رژیم کتوژنیک به شدت کم کربوهیدرات اجتناب کنید. در مورد روش‌هایی جهت تغییر رژیم غذایی و تمرینات خود حتما با پزشک‌تان مشورت کنید.
